Sneak preview: handboek met stevige theoretische basis

In Storytelling handboek hebben we de praktische toepassing van organisatieverhalen in onze praktijk verbonden met de theorie. Deel 1 van het handboek vormt de stevige theoretische basis onder onze praktijk. We lichten hier een tipje van de sluier......

Wat zijn verhalen?

Niet alles wat wordt verteld of geschreven, wordt in dit boek gezien als een verhaal, laat staan een organisatieverhaal. Bijl e.a. stellen weliswaar dat ‘iedere vorm van berichtgeving valt onder het verhalende genre: een sprookje, een krantenbericht, een roman, een film, (...) een proces-verbaal, het verslag van een voetbalwedstrijd, et cetera', maar met zo'n brede definitie blijft het begrip verhaal ongrijpbaar. Voor een praktisch handboek gaat het te ver om diep op de wetenschappelijke discussies rond verhaaldefinities in te gaan. Wij kunnen ons goed vinden in de opvattingen van Czarniawska: ‘Verhalen zijn momentopnamen. Ze vragen om een volgorde, een plot en ontwikkelingen'; en in de opvatting van Denning: ‘Een verhaal is een weergave van gebeurtenissen die op een of andere manier met elkaar in verband worden gebracht.' De definities van Denning en Czarniawska onderscheiden een verhaal direct van een rapport, proces-verbaal of verslag, waarin feiten worden opgesomd zonder dat ze met elkaar in verband worden gebracht.

Definitie

Voor ons is een verhaal: een weergave van gebeurtenissen die met elkaar in verband worden gebracht. Een verhaal heeft de volgende kenmerken. Het:

-     staat op zichzelf en heeft een begin, midden en einde;

-     bevat narratieve elementen;

-     is authentiek: waar of waar-achtig;

-     is persoonlijk;

-     roept emotie op en/of wordt met emotie verteld.

Veel meer weten over wat organisatieverhalen zijn en doen? Lees Storytelling handboek....